Een omkeek naar …..

Als mijn gedachten even dwalen
ontstaan er bij mij allerlei verhalen.
Het valt mij niet licht daaraan te ontkomen
het lijkt dan vaak op het bekende ‘dagdromen’.
Ook vrijdagavond sloot ik even de ogen
en werd ik meegezogen…..
maar plots was ik weer één en al oor
voor de zang van het koor.
Vanuit het duister in de kerk
deden mijn ogen ook hun werk.
Ze scanden als het ware de gezichten
daarover wil ik wat berichten.
Grote en kleine open monden, frank en vrij;
gespannen, serieuze gezichten waren er ook bij.
Hier en daar werd zelfs ritmisch bewogen
en zag ik glimlachende en vrolijke ogen.
Ook in het orkest
deden ze hun uiterste best
de angsten het koor te vermijden
door dat goed te begeleiden.
Daarbij werd zang en muziek
uitstekend samengebracht door Annemiek.
….kent u haar niet?
Dat kan: ze heet van der Niet.
Iemand die je zo op de bok ziet staan
hoeft echt niet wekelijks naar fitness te gaan.
Alle ledematen waren volop in functie
met vaak nog een extra interpunctie
naar de vier solisten
om te zorgen dat die de slag niet misten.
De bijdrage van de dansers zorgde onbewust
bij mij voor een welkome rust.
Alles bij elkaar genomen
heb ik genoeg verzameld om nog eens lekker weg te dromen…..

<<